Η απώλεια ενός προσώπου ή μιας σχέσης αποτελεί κρίσιμη μετάβαση για κάθε ανθρώπινο σύστημα· μέσα από τη συστημική οπτική, η τελετουργία και η συλλογική σύνδεση μπορούν να λειτουργήσουν ως γέφυρα ανάμεσα στην απουσία και στη συνέχιση της ζωής με νόημα.

Η καλλιέργεια της αυτονομίας στα παιδιά ενισχύει την αυτοεκτίμηση, την υπευθυνότητα καθώς και την ικανότητά τους να παίρνουν αποφάσεις και να ξεπερνούν τις δυσκολίες, ενώ παρέχει στους γονείς ένα πλαίσιο ασφαλούς και ουσιαστικής συνεργασίας με τα παιδιά τους.

Στο άρθρο αυτό διερευνούμε τη φύση των συναισθημάτων, τα οφέλη τους, τα εμπόδια στην έκφρασή τους καθώς και τρόπους συμπερίληψης των πιο δυσφορικών συναισθημάτων μας.